به نقل از «تین نیوز»

همکاری تجاری ایران و هند؛ مکمل استراتژیک «یک کمربند - یک جاده»

تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۶۹۵۲۰

تین نیوز

 همکاری تجاری ایران و هند در توسعه چابهار و کریدور شمال - جنوب به عنوان یک جایگزین استراتژیک، می تواند مکملی برای طرح یک کمربند - یک جاده و کریدور سی پک در نظر گرفته می شود.

به گزارش تین نیوز، در سال های اخیر، هند چشم انداز بلندپروازانه و گسترده ای را برای تجارت خارجی در منطقه آسیای مرکزی آغاز کرده است؛ در حالی که تجارت این کشور با افغانستان و آسیای مرکزی مدت هاست که به دلیل ناتوانی در دسترسی به مسیرهای زمینی از طریق پاکستان با مشکلاتی مواجه شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همین راستا، هند تلاش کرده تا به روشهای مختلف به دورنمای جاه طالبانه خود در این منطقه دست یابد به طوری که در اوایل سال جاری، زمانی که وزیر امور خارجه هند برای دیدار وزرای خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای از تاشکند بازدید کرد، خواستار مشارکت ازبکستان در بندر چابهار شد زیرا برای کشورهای محصور در خشکی آسیای مرکزی، اتصال از نظر اقتصادی و استراتژیک بزرگترین اولویت است.

بنابراین، توسعه بندر چابهار که در ژانویه ۲۰۱۶، ایران، هند و افغانستان یک توافقنامه اقتصادی سه جانبه برای توسعه آن در جنوب شرق ایران امضا کردند، چشم انداز تجاری هند در منطقه را با ایجاد یک مسیر تجاری که به طور کلی پاکستان را دور می زند، تغییر داده است ضمن اینکه در کنار توسعه بندر چابهار، به تعدادی سرمایه گذاری در پروژه هایی با هدف توسعه اتصال فیزیکی در منطقه آسیای مرکزی، پرداخته است.

در سال ۲۰۱۸، ازبکستان، راه اندازی یک پروژه راه آهن را آغاز کرد که هرات و مزار شریف را در نزدیکی مرز این کشور به یکدیگر متصل می کند. این خط ریلی در امتداد مرز افغانستان و ایران به خط راه آهن چابهار - زاهدان متصل می شود که پیش بینی می شود در سال ۲۰۲۴ به بهره برداری برسد.

در سال ۲۰۲۰، هند، ایران و ازبکستان یک کارگروه سه جانبه را برای هماهنگی استفاده مشترک از بندر چابهار و کار بر روی پروژه های ارتباطی مختلف در منطقه با تاکید ویژه بر پایانه شهید بهشتی در بندر چابهار تشکیل دادند. پس از آن و در سال ۲۰۲۲، پس از آغاز جنگ در اوکراین، هند و روسیه، حجم عظیمی از تجارت در محصولات کشاورزی و منابع انرژی ایجاد کردند. نیاز روسیه به شرکای تجاری قابل اعتمادتر برای صادرات خود به تایید موجود بر اتصال منطقه ای کمک کرده است و در عین حال مورد جدیدی را برای سرمایه گذاری بیشتر و توسعه سریع ارائه می دهد.

بر همین اساس، سناریوی ژئوپلیتیکی در حال تغییر به طرق مختلف به نفع هند بوده است. اولاً، با افزایش قیمت انرژی در سطح جهانی و نگرانی از کمبود مواد غذایی، هراس از تورم کاملاً موجه است و کشورها در تلاش برای تضمین انرژی و امنیت غذایی برای جمعیت خود هستند. هند نیز از این قاعده مستثنی نیست و صراحتاً نیازها و معیشت جمعیت خود را بالاتر از موضع ایدئولوژیک قرار داده است.

با توجه به اینکه اروپا به دنبال اجتناب از تجارت با روسیه تا حد ممکن است و تعدادی از تحریم ها و محدودیت های قیمتی بیشتر در نظر گرفته شده است، روسیه مشتاق یافتن منبعی برای صادرات مواد غذایی، کود و انرژی خود است. محیط تحریم ها و محدودیت ها به هند فرصت ارزشمندی برای رفع این نیازها با قیمت های جذاب داده است.

براساس گفته های برخی از تحلیلگران شرکت ملی نفت، گاز و فلزات ژاپن، هند به دنبال تبدیل این مزیت موقت به موضوعی دائمی تر است. کارشناسان و سیاستگذاران هندی در حال بررسی افزایش واردات نفت روسیه به ۳۰ درصد از کل مصرف هند از طریق خرید در بازار نقدی و در عین حال کاهش وابستگی خود به قراردادهای بلندمدت با صادرکنندگان خاورمیانه هستند. به طور همزمان، شرکت های دولتی هند مانند بهارات پترولیوم در تلاش هستند تا با روسیه در مورد قراردادهای نفتی بلندمدت مذاکره کنند.

علاوه بر فراهم کردن مسیری برای هند در جهت تامین امنیت انرژی و غذایی، حجم بالای تجارت با روسیه به عنوان اثباتی برای دوام و ارزش کریدور بین المللی شمال - جنوب (نستراک) به عنوان مسیری که می تواند حجم زیادی از تجارت را انجام دهد، عمل کرده است؛ ضمن اینکه موجب ایجاد یک مورد قانع کننده برای سرمایه گذاری بیشتر در پروژه های ترانزیتی در اطراف این کریدور می شود.

تعدادی از کنفرانس های اخیر از جمله نشست اخیر سازمان همکاری شانگهای اجماع گسترده ای را در میان کشورهای آسیای مرکزی، ایران، روسیه و هند ایجاد کرده است که بر اهمیت کریدور شمال - جنوب و بندر چابهار تاکید می کند.

در نهایت، ایجاد این مسیر به رهایی هند از مشکلات ناشی از موقعیت جغرافیایی و مانع تراشی پاکستان در تجارت منطقه ای کمک کرده است. علاوه بر این، کریدور شمال - جنوب به هند یک مسیر جایگزین برای فعالیت و فرصتی برای مقابله با تلاش چین برای انحصار مسیرهای تجاری در منطقه از طریق طرح یک کمربند - یک جاده و سرمایه گذاری در پاکستان می دهد. البته ایران این کریدور ها را مکمل یکدیگر می داند.

چشم انداز روشن

بر همین اساس، به نظر می رسد چشم انداز کریدور شمال - جنوب در درازمدت روشن تر است، زیرا پروژه ای است که از طریق منافع متقابل تعداد زیادی از کشورها طراحی شده و به پیش می رود.

هند، زمان، توجه و سرمایه قابل توجهی را برای توسعه بندر چابهار و زیرساخت ها و اتصالات در افغانستان صرف کرده است. با عملیاتی شدن بندر چابهار و ظهور کریدور شمال - جنوب به عنوان یک مسیر تجاری مناسب و افزایش سرمایه گذاری در اتصال منطقه ای در آینده، این سرمایه گذاری شروع به ثمر و شکوفا شدن می کند.

تلاش های هند در این زمینه، نفوذ او را در ایران و افغانستان را بسیار گسترش داده و موجب شده تا هند در آسیای مرکزی نقش برجسته ای به دست آورد.

پیدایش یک مسیر تجاری بادوام برای هند که پاکستان را دور می زند، جایگزینی برای پروژه جاده ابریشم چینی ارائه داده و به محافظت از واردات مهم هند در برابر شوک های عرضه کمک می کند؛ در حالی که جایگزین های ارزشمندی را با قیمت های جذاب ارائه می دهد. بنابراین، با گذشت زمان، تمرکز بر کریدور شمال - جنوب و بندر چابهار می تواند یکی از زیرکانه ترین تصمیمات هند باشد.

این پروژه، برای ایران هم دارای ارزش اقتصادی و ژئوپلیتیکی بسیار زیادی است. چابهار به عنوان اولین بندر آب عمیق ایران، آن را به مسیرهای تجاری اقیانوسی متصل می کند. همچنین، این بندر به ایران کمک می کند تا تحریم های آمریکا را کاهش دهد و روابط تجاری با همسایگان و کشورهای مستقلی مانند هند را حفظ کند.

برای هند هم همانطور که گفته شد، چابهار نقطه کلیدی کریدور حمل و نقل بین المللی شمال - جنوب است، پروژه بلندپروازانه ای که هند را به آسیای مرکزی و اروپا متصل می کند. همکاری تجاری ایران و هند به عنوان یک مکمل استراتژیک برای طرح یک کمربند_یک جاده و کریدور اقتصادی چین و پاکستان (سی پک) که نقطه کلیدی آن بندر گوادر در پاکستان و در همسایگی چابهار است، در نظر گرفته می شود.

بنابراین، این بندر می تواند روابط هند و ایران را تقویت کند در حالی که همکاری رو به رشد چین و پاکستان را متعادل می کند.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: کریدور شمال جنوب یک کمربند یک جاده تین تجارت وزیر امور خارجه سازمان همکاری شانگهای بندر چابهار سرمایه گذاری راه آهن راه آهن چابهار زاهدان بندر چابهار محصولات کشاورزی روسیه کود گاز نفت خاورمیانه کریدور بین المللی شمال جنوب چین کریدور شمال جنوب جاده ابریشم ژئوپلیتیکی چابهار حمل و نقل بندر گوادر بندر چابهار کریدور شمال جنوب راه آهن چابهار زاهدان بندر گوادر ایران و هند بندر چابهار هند سرمایه گذاری بندر چابهار کریدور شمال آسیای مرکزی چشم انداز یک کمربند یک مسیر یک جاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۶۹۵۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کریدور ریلی خواف هرات گرفتار تحریم‌ های داخلی است

تین نیوز

مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ایران و افغانستان با بیان اینکه کریدور ریلی خواف هرات، افغانستان را از محاصره خشکی بیرون می آورد و به شبکه ریلی ایران متصل می کند، گفت: این کریدور علاوه بر برنامه ریزی هایی که دولت های متخاصم برای حذف آن داشتند، مانند بسیاری از موضوعات درگیر تحریم داخلی است.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، مصطفی رضایی اظهار کرد: در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران درگیر جنگ کریدورها و سهم خواهی از کریدورهای منطقه ای و ترانزیت بین الملل است، کریدور ریلی خواف هرات، کریدوری استراتژیک که افغانستان را از محاصره خشکی بیرون می آورد. این تعبیر را هیئت حاکمه افغانسان برای این کریدور به کار می برند.

وی با بیان اینکه با استفاده از این کریدور، افغانستان به شبکه ریلی ایران متصل می شود، گفت: این کریدور گلوگاهی است که می تواند تجارت یک سویه ایران و افغانستان را که اکنون تنها به صادرات به افغانستان محدود است، به یک تجارت دوسویه تبدیل کند.

مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ادامه ادامه داد: این کریدور علاوه بر برنامه ریزی هایی که دولت های متخاصم برای حذف آن داشتند، مانند بسیاری از موضوعات درگیر تحریم داخلی هم است. مشابه کریدرو شلمچه - بصره که سه سال پیش با سرمایه گذاری بخش خصوصی در حال آغاز بهره برداری بود اما با لغو قرارداد توسط مدیریت راه آهن، متوقف شد و الان هم بهره برداری از آن متوقف است و چشم انداز مثبتی در حوزه ایفای نقش در حمل ونقل ترانزیت کالا ندارد.

رضایی با بیان اینکه این کریدور هم با مقاومت های شدید در مدیریت راه آهن مواجه شد، افزود: اما این بار تصمیم وزارت راه و دولت بر این بود که کارهای برون مرزی کریدور خواف - هرات توسط کنسرسیوم انجام شود که با موفقیت هم این اتفاق افتاد.

وی درباره اظهارات مسئولان راه آهن مبنی بر بی اطلاعی نسبت به ترانزیت کالا از افغانستان بیان کرد: من به شدت تکذیب می کنم که مسئولان راه آهن می گوید با آنها هماهنگی صورت نگرفته است. به جز مکاتبات متعددی که از جانب دستگاه های دولتی با راه آهن شده، مورخ ۲۰ فروردین ماه نامه ای در مکاتبات خود راه آهن است که یکی از مدیران کل به معاون بهره برداری نوشته که کنسرسیوم بنا به اعلام استانداری خراسان رضوی، قطار وارد کشور می کند.

مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ادامه داد: یعنی از ۱۰ روز قبل مکاتبات راه آهن این را نشان می دهد. این مکاتبه داخلی هم به همان دستگاه های متولی مرز ارجاع شده است. چطور می شود به ادعای راه آهن، قطاری بدون هماهنگی وارد کشور شده باشد، مرزبانی و گمرک آن را پذیرش کرده باشند و تنها در انتظار تاییدیه راه آهن باشد؟

در روزهای گذشته اخباری مبنی بر ورود و توقف اولین قطار ترانزیتی افغانستان - ترکیه به خاک ایران منتشر شد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید